Vorig jaar schreef ik een brief aan een Nederlandse kartuizermonnik in de hoop hem ooit eens werkelijk te ontmoeten. Dit was zijn antwoord.

in een universum zo groot als het onze bestaan helemaal geen grenzen. Om dat te zien moet je echter geloven.

Je zou kunnen zeggen dat ik op straat stond, maar met die raam zo wagenwijd open hadden we toch ogenblikkelijk een verbindend gevoel.

Corona plaatste ons in een nieuw en ongebruikelijk tafereel. Het stuwde ons naar buiten in plaats van naar binnen. Ongehoord!

Houdt Gods liefde schuil achter een voorprogramma van beschuldiging en veroordeling? Hoog tijd om de term 'genade' onder de loep te nemen.

Wil je inzetten op de geestelijke communie? Dan kan je het zo invullen.

Wat gebeurde er in diezelfde week van de lockdown in een parallel universum, namelijk in Calgary, Canada? Het had Duffel kunnen zijn!

Wat zou ik in 450 woorden kunnen schrijven over het begrip 'wedergeboorte'? Wat is dat eigenlijk?

In normale tijden vind je een diaken op zondag in de viering, maar dat is niet noodzakelijk. Waarom niet?

Je hoort constant over de gevolgen van corona, tot je te weten komt dat de persoon die je christelijk zal uitvaren zelf ook slachtoffer was.

Zoals een rockster leeft van fictie, put die uit grotten gevuld met sinistere scenario's. Te wild voor het echte leven. Of toch niet?

De heilige Bruno besloot om zijn midlifecrisis te compenseren door alle bruggen in zijn leven op te blazen. Wat leverde dat op?

Verkondigt Jezus de hel, of jaagt hij ons graag de stuipen op het lijf? En wat heeft dit met het klimaat te zien?

Wie is die onrechtvaardige man, die door Jezus min of meer geprezen wordt?

De monotheïstische gelovige is onderwezen dat God op spaarzame wijze een lijntje naar de benedenverdieping werpt. Dat heet 'openbaring'.

De tegenstelling tussen Martha en Maria is alleen aan de oppervlakte aanwezig. Toch is er sprake van een 'beste deel'. Hoe zit dat?

Als de vrede wordt beantwoord, geniet daarvan. Met die mensen kan je in zee. Bouw gemeenschap, enkel met positieve personen.

Het voorbereiden op het vormsel is vandaag niet langer een catechetische oefening met oog op een wekelijks kerkritme.

Een mysterieuze figuur, een met een intieme vertrouwensband met Jezus. Een soort mysticus die veel moeilijker in kaart is te brengen.

Getuigenis van broeder Anton-Marie Milh, dominicaan, op Roepingenzondag in de Sint-Martinuskerk in Duffel.