
Bruno besloot om alle bruggen in zijn leven op te blazen
Je hoort wel eens vertellen dat mannen rond hun vijftigste verjaardag plots een moto of een Harley Davidson kopen om hun midlifecrisis te compenseren. De heilige Bruno (+ 6 oktober 1101) had rond zijn vijftigste ook een midlifecrisis. Hij besloot om alle bruggen in zijn leven op te blazen en zich terug te trekken als kluizenaar en zo een totaal nieuwe wending aan zijn leven te geven. Bruno was priester van het aartsbisdom Reims, waar hij theologie doceerde aan de kathedraalschool. Vandaag zou hij dus professor aan de universiteit zijn. Als priester was hij echter in een heftig conflict verwikkeld met de nieuwe aartsbisschop. Die leek volgens Bruno helemaal niet op Jezus: hij was autoritair, hebzuchtig en hij had bovendien een slecht karakter. Hoe kon een gewetensvol man als Bruno zulk een onwaardige herder gehoorzamen? En daarom liet hij alles achter: zijn huis, zijn geld, zijn carrière, zijn studenten en zijn vrienden. Hij trok zich hoog in de bergen en diep in de bossen van het Chartreusegebergte bij Grenoble terug om er eenzaam, arm en stil te leven, samen met enkele gelijkgezinden. En zo is negen eeuwen geleden een nieuwe kloosterorde ontstaan: die van de kartuizers.
Conflicten met kerkelijke oversten zijn van alle tijden.
Conflicten met kerkelijke oversten zijn van alle tijden. Jammer genoeg gebeurt het wel eens dat jonge priesters en religieuzen door zulke conflicten uittreden! In een periode van diepen innerlijke crisis vonden zij bij het beleid geen gehoor, geen begrip en geen empathie. Ze zijn daardoor gebroken en hun roeping is erdoor uitgedoofd. Het gebeurt ook wel eens dat priesters en religieuzen na zo’n conflict toch niet uittreden, maar wel hun biezen pakken. Ze trekken ver weg naar een ander bisdom of treden in een andere kloosterorde of congregatie. En ze zijn daar heel gelukkig!
Voor wie gelooft, is niets onmogelijk!
Sint-Bruno is destijds niet uitgetreden. Hij heeft aan een diepe innerlijke crisis een positieve wending weten te geven, door een nieuwe start in zijn leven te nemen. Hij maakte een reis naar binnen: naar de binnenkant van zijn ziel om er God te vinden. Die vondst was zijn grote vreugde en zijn redding! Hij gaf er alles om prijs. Inderdaad: voor wie gelooft is niets onmogelijk. Sterker nog: voor God is niets onmogelijk. Stel je toch eens voor: zonder die vervelende nieuwe aartsbisschop van Reims was Bruno wellicht nooit een heilige geworden en had de kartuizerorde wellicht nooit het levenslicht gezien. Zoveel goddelijke genade zou verloren zijn gegaan. Soms – jammer genoeg niet altijd - slaagt God erin om toch recht te schrijven op de kromme lijnen van de Kerk.
Σχόλια