Zonder enig uitstel dienen wij allen ernstig na te denken over de toekomst van ons kerkgebouw. Nemen we daartoe het nieuwe bisschoppelijke document ‘Betekenis en toekomst van het kerkgebouw’ ter hand. Wat we daar lezen, openbaart meteen wat onze opdracht en zending is.
Onze kerk is het huis van de plaatselijke geloofsgemeenschap.
Een parochiekerk is er allereerst voor de eredienst en de verkondiging van het evangelie, maar ook voor alles wat het geloof en de opbouw van de geloofsgemeenschap dient.
Op de vraag wat de opbouw van de geloofsgemeenschap dient, zou het veel te kort door de bocht zijn dit te herleiden tot de zondagse samenkomst. Kerken zijn er immers niet alleen voor de binnenste kring van de gemeenschap. Anders gezegd: kerken zijn er niet alleen om eucharistie te vieren.
Onze kerk, gelegen in Duffel-Mijlstraat, is zo een kerkgebouw dat minder intensief gebruikt wordt voor de zondagsliturgie. Dat is nu eenmaal een feit. Daarbij is het niet realistisch te denken dat daar in de toekomst opnieuw wekelijkse zondagsvieringen worden gehouden die voldoende mensen trekken om dit ritme te rechtvaardigen.
Maar - lezen we in het document - ook kerken die liturgisch minder intensief worden gebruikt, kunnen toch hun functie behouden als gebouw van de eredienst door het feit dat er af en toe een weekmis wordt gehouden, en verschillende gebedsmomenten (bv: meditatie in groep), en ook catechesemomenten met oog op communie en vormsel, en door het feit dat de kerk met enige regelmaat wordt opengehouden door de lokale gemeenschap.
Kerken dienen open huizen te zijn met open deuren.
Onze kerkgebouwen moeten open huizen zijn die voor iedereen toegankelijk zijn want kerken zijn er ook voor persoonlijk gebed, stilte, bezinning, ontmoeting en allerhande pastorale activiteiten. In de Mijlstraatkerk doen we dat heel concreet met onze Unconditional celebrations, maar straks ook met thematische happenings en concerten.
Kortom, dit is van belang: Willen we een kerk behouden, dan moet ze open en toegankelijk zijn. Dan moet er wat te beleven zijn, en niet enkel op zondag.
Al wat je hierboven kon lezen komt bijna, woord voor woord uit het bisschoppelijke document. We weten dus wat voor ons ligt. En we weten wat te doen om onze kerk te behouden.
Daarom hebben we hier in Duffel-Mijlstraat gekozen om mensen te mobiliseren om het kerkgebouw gedurende bepaalde uren van de dag open te houden. We dienen ervoor te zorgen dat iemand aanwezig is, dat er info wordt gegeven, dat een gesprek met de diaken en andere medewerkers mogelijk is en dat, bijvoorbeeld op de achtergrond aangepaste muziek hoorbaar is als uitdrukking dat mensen er welkom zijn. Misschien creëren we wel enkele vaste plaatsen voor studenten of mensen die met de laptop even ergens anders wat werk willen verzetten - we beschikken immers al over Wifi. Of we bieden iets te drinken aan, om te bevestigen dat ons kerkgebouw een nieuwe oase van rust wil zijn.
Men mag het belang van open kerken niet onderschatten. Het is een volwaardig pastoraal project dat als zodanig alle waardering en steun verdient.
Maar, belangrijker dan het behouden van een mooi gebouw, is dat geloofsgemeenschappen winnen aan relevantie. Wat werkelijk telt, is het tot stand brengen van een levende geloofsgemeenschap waar mensen de zin van het leven op het spoor komen.
Ik eindig met deze vraag:
Ben jij bereid mee te werken aan een open kerk? Geef een seintje!
Comments