Geloven is weer in, want wat blijkt: na wetenschap komt twijfel! En twijfel wakkert geloven aan. Maar geloven ziet er vandaag anders uit.

Ik zeg nooit dat ik gelovig ben, dan lijkt het of je in Sinterklaas gelooft. Ik ben een christen en ik ga naar de mis.

Paulus is milder dan we denken en wil dat we niemand tot aanstoot zijn. Dat is de eerste aanzet om universeel over God te leren spreken.

Kerst kan je zeker koppelen aan gezelligheid. Maar er zit ook drama in Kerst. Lees maar.

Wat kunnen we leren van het nogal weinig flatterende onderscheid dat Jezus maakt tussen de domme en de verstandige meisjes?

Oekraïense seminarist bracht op 11 november een preek over de heilige Martinus, exact op het feest van Sint-Martinus.

De tekst uit het Oude Testament van de dag verplicht mij ertoe om toch iets over het heikele thema van het misbruik in de kerk te zeggen.

Wat doe je als de natuur even hapert? Ingrijpen. Want als de liefde aandringt, moet je creatief aan de slag.

Van Jezus mogen de leerlingen zich niet onder de heidenen begeven, maar wel onder de kinderen van het huis van Israël. Waarom, toch?

Let op. Jezus gaat de berg op. Vanop dit natuurlijk verhoogde platform deelt een profeet de dingen mee die werkelijk van belang zijn.

Deze dankwoordjes werden gericht na de beide vormselvieringen van 13 mei 2023 in de Martinuskerk te Duffel.

Ik zou niet weten hoe te bidden. Ik heb het nooit geleerd. Hoe bidden? Het is een van de oudste vragen van ons geloof.

Is het werkelijk waar dat Jezus nooit zonde heeft gedaan? Werd Jezus bijvoorbeeld nooit kwaad of ongeduldig? Is dat dan geen zonde?

Homilie van diaken David Nas, die, als lid van de Chaldeeuwse gemeenschap, de weg aflegt naar het priesterschap als gehuwde man en vader.

Profeten kan je een beetje vergelijken met luizen of vlooien: hun woorden jeuken en hun aanklachten bijten. Ze werken op de zenuwen.

Jezus vertelt ons om positief naar het leven te kijken. Hij wijst erop om ‘de lampen van onze ogen’ helder te houden.

Er bestaat een prachtig, oud liedje over een zoontje en zijn moeder. Ik moderniseer het een beetje, maar het klinkt als volgt.

Een leerkracht stelde me de volgende vraag in voorbereiding op zijn les: 'Wat brengen godsdiensten bij aan de wereld?'

De parabel van de verloren zoon is zeker ook de parabel van de vergeten weg. Wie weet nog hoe vrij die weg is die naar God voert?

Het sacrament van het doopsel in diaconaal perspectief.