top of page
Foto van schrijverpriester Tim

Een kiesbrief van God



9 juni 2024, verkiezingsdag! Het is een belangrijke dag voor onze samenleving, een dag waarop velen zich al maanden aan het voorbereiden zijn. Vele politieke partijen en honderden kandidaten dienen zich aan. Miljoenen mensen trekken vandaag naar de stembus om via hun eigen stem, op basis van hun eigen ervaringen en opvattingen, met hun eigen accenten, mee richting te geven aan onze samenleving in Vlaanderen, in het federale België en in de Europese Unie. Een aantal weken geleden kregen de meesten onder ons daartoe een brief in de bus, een oproepingsbrief: “Burger, waar zijt gij? Wij verwachten u. Kom en neem uw verantwoordelijkheid.” Dat was – vrij vertaald – de boodschap van die oproepingsbrief.


In de eerste lezing van vandaag, uit het boek Genesis, stuurt God ons ook zo’n oproepingsbrief. “Mens, waar zijt gij?”, vraagt God nadat Adam van de verboden boom gegeten heeft en ingegaan is op de verleiding van het kwaad. Op het eerste gezicht klinkt die vraag van God overbodig. God weet waar Adam is, God weet perfect wat er gebeurd is, Hij hoeft het eigenlijk niet te vragen…, en toch roept hij de mens op: “Mens, waar zijt gij? Ik verwacht u. Kom en neem uw verantwoordelijkheid.” De mens geeft gevolg aan Gods oproep, maar wel aarzelend en vol schroom. Eerst verbergt hij zich, dan komt hij naar voren. Hij geeft aanvankelijk nog de schuld aan Eva, en Eva geeft de schuld aan de slang, maar uiteindelijk geven ze dan toch toe: “en toen heb ik gegeten”. Zowel Adam als Eva erkennen dus: “Ja, ik heb gegeten.” De mens toont zich naakt, kwetsbaar en eerlijk voor God. Adam en Eva geven gevolg aan Gods oproepingsbrief.


Nu, die oproepingsbrief van God is natuurlijk ook tot ons vandaag gericht. God vraagt ons vandaag om met ons hele wezen, met onze goede en onze slechte kanten, met onze mooie en minder mooie eigenschappen, voor Hem te gaan staan. God kent ons en wil ons kennen zoals we zijn, met onze zwaktes en met onze sterktes. Soms voelen we wel eens schroom om die kwetsbare kant van onszelf te erkennen. Soms willen we ons sterker voordoen dan we zijn, maar bij God hoeft dat niet. Misschien is dat wel ware liefde; elkaar liefhebben ondanks en misschien juist in die kwetsbaarheid en kleine kantjes. De liefde van God is ook een vergevende liefde. Bij Marcus lazen we: “Alle zonden zullen aan de mensen vergeven worden, ook alle godslasteringen die zij uitgesproken hebben”. Dus: zelfs als er een stevige haar in de boter zit in die relatie met God, zal God vergeven. Hij zal zijn vergeving echter niet schenken tegen wil en dank, precies omdat Hij onze zelfstandigheid wil respecteren. God wil zijn liefde, zijn heilige Geest, over ons uitstorten, maar dat is enkel werkzaam als we ons daarvoor openstellen. Wie “lastert tegen de heilige Geest”, zoals dat dan in het evangelie heet, zal die vergeving en die liefde niet kunnen voelen: niet omdat God die vergeving niet wil geven, maar omdat wie zich niet wil openstellen voor Gods liefdevolle en vergevende nabijheid, die liefde ook niet kan voelen.


Er is goed nieuws. Elk van ons heeft vandaag al in zekere zin gevolg gegeven aan Gods oproepingsbrief. We zijn naar hier gekomen. We hebben bij de start van deze eucharistieviering om ontferming gebeden. We zullen zo dadelijk in de communie Jezus heel erg nabij mogen weten, zijn woorden van liefde en vergeving laten klinken in ons hart. Dit is natuurlijk nog maar een begin van antwoord op de oproepingsbrief van God. Hij verwacht nu dat we vanuit die liefde ook naar buiten treden om te getuigen van die liefde, in woord en daad. Dat benadrukte de apostel Paulus in de tweede lezing: “Wij geloven en daarom spreken wij. Daarom handelen we ook vanuit het geloof. “Zo zal Gods genade zich in velen kunnen vermenigvuldigen.” 


Mens, waar zijt gij?”, een soort oproepingsbrief dus, door God, toepasselijk op deze verkiezingsdag. De meesten van ons gaan vandaag een positief gevolg geven aan die eerste oproepingsbrief om naar de stembus te gaan. Welnu, ook als christenen krijgen we vandaag een oproep: voldoe ook aan die tweede oproepingsbrief: treed in alle eenvoud en kwetsbaarheid, met sterktes en zwaktes, voor God. Luister naar Hem, laat u vullen door Gods liefde en verspreid die liefde ook. Getuig van die liefde, laat uw stem horen. 

Met al die zo samen mee op weg willen gaan, vormen we één familie, de familie van Jezus. “Mijn broeder en mijn zuster en mijn moeder zijn zij die de wil van God volbrengen”, zo hoorden we. Willen wij Jezus’ broeder, zuster, moeder zijn? Willen wij op Gods vraag “Mens, waar zijt gij?” antwoorden “Ja, hier ben ik!”? Kortom, geven wij vandaag gevolg aan Gods oproepingsbrief?

---


Wouter Druwé, seminarist van het bisdom Antwerpen, predicatie op zondag 9 juni in de Sint-Martinuskerk.

47 weergaven

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page