De kortsluiting tussen onze, en de nieuwe generatie, is zelfs het heilige gezin van Nazareth niet vreemd. Jezus ging al snel zijn eigen weg.
Christenen hebben ervoor gekozen het hoge ideaal van Jezus van Nazareth na te streven. Dat christelijke ideaal willen wij graag aan onze kinderen doorgeven. Makkelijker gezegd dan gedaan! Er is helemaal geen garantie dat zij in onze voetsporen zullen treden.
De tijden zijn veranderd. Er zijn veel meer opties; veel meer wegen om in te slaan. Met het supersnelle internet en met artificiële intelligentie kan je vandaag gemakkelijk je eigen mening vormen. Iets wat vroeger niet kon. En die eigen mening vormen; dat doen onze kinderen volop. Misschien kreeg je hen nog mee naar de mis met kerstmis; maar zelfs dat wordt bijzonder moeilijk.
Deze “kortsluiting” tussen onze, en de nieuwe generatie, was zelfs het heilige gezin van Nazareth niet vreemd. Jezus was gehoorzaam; tot hij dat plots niet meer was! Plots begon hij zijn eigen zin te doen.
Maria en Jozef zijn opgegroeid - net zoals u - met het principe dat een kind de ouders moet gehoorzamen. Een kind, dat moet braaf zijn. En een braaf kind zal nooit zomaar een uur verdwijnen; laat staan, drie dagen. Bij ons zou Child Focus al lang zijn ingeschakeld.
Maar Jezus vindt dit geen probleem. Met dezelfde vanzelfsprekendheid als die van onze eigen kinderen, gaat hij zijn eigen weg. “Het zal de puberteit zijn”, zo troosten wij onszelf.
“Het zal wel beteren”.
Maar hoe ouder Jezus wordt, hoe groter de kloof tussen ouders en kind; hoe moeilijker het wordt voor de ouders om hun zoon te begrijpen. Zo horen zij hun zoon luidop verkondigen: “Gij zult op aarde niemand uw vader noemen. Alleen God is uw vader”. Wat moet Jozef daarvan gedacht hebben? Jezus gaat zijn eigen weg en is bijna nooit meer thuis te vinden. Hij is ervandoor. Vader mag de schrijnwerkerij zelf openhouden.
Misschien is hij wat hard voor zijn vader, maar toch niet voor zijn moeder? Wel, op het bruiloftsfeest in Kana waar Maria haar zoon vraagt om meer wijn te voorzien, verbaast hij ons opnieuw. “Vrouw, is dat soms uw zaak?”, antwoordt hij. Jezus gaat zijn eigen weg.
Beste Jezus, waarom niet meer respect voor je moeder? Waarop hij antwoordt: "Wie is mijn moeder?" “Mijn moeder en mijn broeders en zusters zijn die mensen die naar mij luisteren, en zich met God bezighouden.” Bovendien, wie Jezus wil volgen, die wordt verondersteld de ouders te verlaten...
Laat het duidelijk zijn: Voor Jezus is God - en het werk buitenshuis - veel belangrijker dan het gezin. Dat laatste is iets waarin veel mannen zich tot op vandaag kunnen herkennen.
“Jezus, we hebben u overal gezocht, wel drie dagen lang!”
“Waarom?" “Weet je niet dat ik met andere dingen bezig ben?”
Uiteraard is Jezus niet tegen een mooi en liefdevol gezin. Maar hij weet dat ‘de heilige gezinnen’ de uitzondering zijn. In vele gezinnen en families heerst een negatieve dynamiek. Families waar de familienaam en de bedrijfsnaam de grote rol spelen, en waar het geld en de reputatie en de erfenis van het hoogste belang zijn.
Daar heeft Jezus lak aan. Want, hoeveel mensen zijn er niet, die nu juist binnen het gezin een trauma hebben opgelopen? Veel te veel. Jezus wil dat wij verder kijken dan onze genetische lijn. Voorbij eigen bloed, eigen gezin, eigen bedrijf en eigen volk.
We moeten - volgens Jezus - zicht krijgen op het overkoepelende hemelse gezin. Wij zijn allemaal broers en zusters. Het grote gezin van God. Dat zou onze prioriteit moeten zijn. Een wereldwijde heilige familie onder één Vader.
コメント