Regelmatig wanneer ik een kindje doop, vertel ik de mensen dat Jezus ons praktische tips geeft om beter te leven. Jezus vertelt ons om positief naar het leven te kijken. Hij wijst erop om ‘de lampen van onze ogen’ helder te houden.
Bij Jezus leren wij om niet te kijken naar de omstandigheden. Als we wel kijken naar de omstandigheden, dan hebben we altijd recht om te klagen. De goede dingen in het leven worden immers niet eerlijk verdeeld. Hetzelfde geldt voor de slechte dingen. Het gras is altijd groener aan de overkant.
Altijd een reden om te klagen. Maar Jezus draait het om.
Jezus beseft dat er altijd een reden is om te klagen. Altijd een reden om niet dankbaar te zijn. En daarom draait Jezus het om. Volgens Jezus is er een diepere reden om dankbaar te zijn. Meer nog, al wie zich oefent in de dankbaarheid zal op den duur redenen vinden om dankbaar te zijn. ‘Wie zoekt, die vindt’. ‘Bid alsof je al ontvangen hebt’. Dat is de spiritualiteit van Jezus.
De spiritualiteit van Jezus is een doorgedreven en kinderlijke dankbaarheid, temidden van de zwaarte van het leven. Voelt ge de paradox? De schijnbare tegenstelling.
Niet zo verwonderlijk heeft de apostel Paulus een gelijkaardige spiritualiteit. Lees maar:
"Broeders en zusters, in alle blijheid danken wij God. God doet ons helemaal delen in de rijkdom van de heiligen. God laat ons leven in het licht. God heft ons uit het domein van de duisternis, en God brengt ons over naar het koninkrijk van zijn geliefde Zoon, Jezus."
En dat klopt natuurlijk, want Jezus had het gedurig over het rijk van God. Als God een vader is die heel het rijk bestuurt, de hele kosmos, dan delen alle kinderen van God in dit rijk. Wie in God leeft, is rijk.
Je ziet het niet met je ogen.
Jezus zegt: Mensen, het godsrijk is midden onder ons. Het is er al. Je zit er middenin. Je ziet het niet met je ogen. Je moet het leren zien met je hart. Want wie zijn ogen gebruikt, vindt redenen genoeg om te klagen. Wie zijn ogen gebruikt - wie naar het nieuws kijkt - is instant ongelukkig. We zullen dus moeten geloven. We zullen moeten kijken met ons hart. We zullen moeten leren leven in het onzichtbare rijk van God. En dat doe je door dankbaarheid te genereren.
Het heelal is geschapen door God, maar het is voor ons geschapen. Deze planeet is het decor om ons te oefenen in de dankbaarheid. En zelfs als het oorlog is, blijft deze geloofsopdracht.
Niet wachten op ideale omstandigheden.
Laat ons toch niet wachten op ideale omstandigheden. Laat ons zelfs niet wachten op aanvaardbare omstandigheden. Laat ons de spiritualiteit van Jezus op de proef nemen.
Telkens wanneer wij de prik van zwaarmoedigheid voelen. Die prik is goed te voelen, niet waar? Telkens wanneer wij die prik van neerslachtigheid voelen, is dit het signaal, onze reminder, om te kiezen voor blijheid en dankbaarheid.
Dat zal in het begin een beetje gek zijn. Waanzin. Je gevoel zal niet meteen mee willen. Maar wie dit een week uitprobeert - slechts zeven dagen - zal zo stilletjes aan binnenwandelen in het onzichtbare rijk van God. Wie dit een weekje uitprobeert, zal als kind van God toegang krijgen tot het rijk van God. Wie dit een weekje uitprobeert, krijgt stilaan toegang tot de bron van dankbaarheid. Dan zegt Jezus: "Vandaag al, kunt gij met mij in het paradijs zijn".
Comments