Stel je voor dat je de stem van God zou kunnen horen. Dat zou handig zijn, want Mozes zegt ergens in een van zijn boeken: 'Als je God hoort, voer dat dan uit'. Hoe handig zou het zijn om vanuit de allerhoogste hand de juiste instructies te krijgen. Om bij elke splitsing op de weg geleid te worden naar de juiste afslag en zo je weg verder te zetten.
Maar het lot van het gelovige leven is nu eenmaal dat God zwijgt. Zij die God menen te horen, krijgen meteen een uitzonderingsstatuut en worden profeet genoemd of zij worden heilig verklaard.
Het is dan ook onvermijdelijk dat de stem van God op papier moest worden gezet. De zogenaamde stem van God moet doorheen de menselijke filter. En als dat goede nieuws uit de hoogste hemelen is gefilterd, wat blijft er dan over? Een hele reeks instructies en geboden. En, inderdaad, die geboden worden steevast ingeleid met deze disclaimer: ‘Zo spreekt de Heer.’
Je ziet het. Het ‘horen van God’ wordt gemakshalve vervangen met het ‘lezen van Gods woord’ of het voorlezen van de godsdienstige Wet. Veel handiger, want zo verkrijg je dat alle mensen hetzelfde vernemen en is Gods wil voor ieder gelijk. Vanaf nu staat geschreven wat wel en wat niet mag.
De Christus beseft maar al te goed dat de mensen het liefst alles ‘op papier’ hebben en beantwoordt geloofsvragen vaak met:
“Wat staat er geschreven in de Wet? Wat leest ge daar?”
Zo vertrekt de Christus bij het wetboek, bij de Bijbel, maar tracht de mensen verder te loodsen. Hij interpreteert de godsdienstige tekst om zo snel als kan de diepte in te gaan. Hij is niet de eerste die dat doet. Zelfs in de oude Joodse Bijbel vind je tussen de geboden en de verboden, hier en daar een dieper inzicht. Deze passage van de profeet Mozes kon de Christus zonder twijfel inspireren tot een kinderlijke, intieme omgang met God.
De geboden, die God u geeft, zijn niet te zwaar voor u.
Zij liggen niet buiten uw bereik.
Zij zijn niet ergens verborgen in de hoogste hemel.
Ze zijn niet ver weg aan de overkant van de grootste zee.
Neen, het woord is dicht bij u, in uw mond en in uw hart.
Gij kunt het dus volbrengen. (Deuteronomium 30:10-14)
Voor de Christus is het duidelijk. God is enkel nuttig, bruikbaar en echt, als die God dichtbij is. Bijzonder dichtbij zelfs. In uw mond en in uw hart. Voor de Christus is ware godsdienstigheid kinderlijk. Door ons te gedragen als eenvoudige kinderen - wat het intieme diepe menselijk aanvoelen betreft - komen wij uit bij God. Als kinderen die ten diepste vertrouwen dat God vanbinnen zit: dichtbij, in ons hart. En vervolgens ook in onze mond. Want de waarheid, de essentie, komt uit de kindermond.
Wie de pelgrimstocht tussen wetboek en mystiek helemaal aflegt, die ontmoet God. Al de anderen zien slechts gedragscode.
