top of page

Woordje bij het afscheid van Lieve



Jezus zag de grote menigte. Hij ging de berg op en nam het woord.


Gelukkig wie nederig van ​hart​ zijn,

want voor hen is het ​koninkrijk van de hemel.

Gelukkig de treurenden,

want zij zullen getroost worden.

Gelukkig de zachtmoedigen,

want zij zullen het land bezitten.

Gelukkig wie hongeren en dorsten naar ​gerechtigheid,

want zij zullen verzadigd worden.

Gelukkig de barmhartigen,

want zij zullen barmhartigheid​ ondervinden.

Gelukkig wie zuiver van ​hart​ zijn,

want zij zullen God zien.

Gelukkig de vredestichters,

want zij zullen ​kinderen​ van God genoemd worden.


Let op. Jezus gaat de berg op. Dat heeft veel te betekenen. Want het is vanop het natuurlijk verhoogde platform van de berg dat een profeet de dingen die werkelijk van belang zijn uitspreekt. Daar komt Jezus tot de essentie van zijn boodschap.


Wie de berg opgaat, vraagt de nodige aandacht en krijgt die ook. En wij, wij zitten vandaag als het ware mee in het publiek aan de voet van de berg. Want wij zoeken een verklaring en een richtingwijzer, op een moment dat het leven ons uitdaagt en ons zelfs pijn doet.


We beseffen allemaal een beetje dat wij in de drukke samenleving soms voorbijgaan aan wat er werkelijk toe doet. Jezus weet dat en doet een poging om betekenis te geven, zelfs aan al die dingen die oneerlijk zijn; die onrechtvaardig zijn; die pijn doen. Iedereen hier aanwezig weet waarvan hij spreekt.


Dit is wat Jezus meedeelt. Wanneer er droefenis is, is er ook verborgen troost. Bij droefenis komt er, naast alle pijn en miserie, ook een dynamiek vrij van solidariteit; een golf van zorg waarbij wij elkaar ondersteunen.


Toch blijft de uitspraak dubbel klinken:

Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden.

Maar het is ook waar, in de diepte.

Er is troost voor wie dit af en toe durft te geloven.

Het is de andere kant van de medaille.

Het is de overzijde van de brug die al te smal lijkt om de overkant te halen.

Het is het mooie landschap, verborgen onder de mist.

Het is de zon achter de wolken.


Jezus nodigt ons, die achterblijven uit om in de levens die we vanaf vandaag zullen leven - ons te bedienen van een andere blik.

Waar je een moeilijke uitdaging ziet: zoek en vind wat er achter schuilt.

Geef betekenis. Wees creatief. Doe meer dan het patroon van de drukke standaard te volgen. Breng richting in je leven.


Of - nog mooier - ga voor heldhaftigheid!

Ook daar zijn we getuige van geweest.

Lieve werd omringd op heldhaftige wijze.

Wat een getuigenis van deze familie, en van Rik.


Dus, ja. Gelukkig de barmhartigen,

want zij zullen barmhartigheid​ ondervinden.

Dus, ja. Gelukkig de vredestichters,

want zij kunnen ​kinderen​ van God genoemd worden.


Diaken Rob - zaterdag 17 juni 2023


78 weergaven

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page