UC TALK: Kunnen we nog religieus zijn vandaag? Moeten we nog christen zijn anno 2024?

Over Jean-Paul

Ooit was ik godsdienstleraar bij leerlingen tussen 15 en 19 jaar. 

Ooit was ik als vrijwilliger werkzaam in de parochie. 

Ooit startte ik Emmaüs Aalst, een open huis voor zingeving en spiritualiteit. 

Ooit was ik actief in het IPB, het Interdiocesaan Pastoraal Beraad in Vlaanderen. 

Ooit was ik verantwoordelijke voor zingeving en pastoraal in de christelijke arbeidersbeweging.

Nu ben ik al bijna 9 jaar anders-actief.

Volgend jaar word ik 70. Confucius zei ooit: 'Vanaf mijn zeventigste ontstond er meer harmonie tussen wat mijn hart begeerde en wat het leven was.'

Dat geldt ook voor mij.

Over de lezing

Jean-Paul kijkt terug op de evolutie in kerk en christendom, in het denken over God én mens en wereld de voorbije vijftig jaar. Daarbij stelt hij zichzelf enkele pertinente vragen: Welke weg ben ik daarin zelf gegaan? Wat denk ik nu? Wat voel en beleef ik nu? Waar sta ik nu?

Ooit wou ik de kerk vernieuwen in de geest van openheid en vrijheid.

Ooit besteedde ik haast al mijn tijd aan de kerk.

Ooit wou ik God en Jezus toegankelijker maken voor moderne mensen.

Ooit was ik hele dagen bezig met religie, in het bijzonder met de christelijke godsdienst.

Ooit droomde ik over de 21ste eeuw als over een tijd van doorbraak van spiritualiteit en ethiek.

Ooit was ik continu begaan met de zorg voor mens en samenleving.

Gaandeweg leek een en ander veel minder vlot te lopen dan gedroomd en gehoopt.

Ik leer nu meer te leven met 'open handen'.

De toekomst is niet te bevatten en vatten, de toekomst is altijd nieuw en anders.

Ik leef met rondom mij diverse vormen van mens zijn, religieus zijn en christen zijn.

Ik leef zelf verder met aandacht voor ontvankelijkheid, liefde en gerechtigheid.

Ik leef in de vrije, evoluerende Geest van Jezus.

Ik leef met vele vragen.

Ik leef tussen angst, zorgen en hoop.

Er kome wat komt.