Op 11 november, feest van Sint-Martinus, verzorgde Volodymyr Hreshcuk, seminarist afkomstig uit Oekraïne, de predicatie tijdens het patroonsfeest van de Sint-Martinusparochie in Duffel. Volodymyr behoort tot de Oekraïense Grieks-katholieke kerk, een oosterse kerk die geünieerd is met rooms-katholieke Kerk. Priesters mogen er trouwen. Volodymyr is als toekomstig priester actief in de stad Antwerpen.
“De passage uit het evangelie met de werken van barmhartigheid – de evangelielezing die past bij het patroonsfeest van Sint-Martinus - is een krachtige samenvatting van daden en woorden van Jezus. Hier wordt het hart van Christus’ boodschap in het licht gezet: liefde en barmhartigheid. Wij zijn daar allen toe geroepen! Voor Jezus waren dit geen abstracte woorden. Hij geeft zelf concrete voorbeelden: ‘Ik had honger en gij hebt Mij te eten gegeven, Ik had dorst en gij hebt Mij te drinken gegeven, Ik was vreemdeling en gij hebt Mij opgenomen, Ik was naakt en gij hebt Mij gekleed’. Om zijn boodschap te verscherpen voegde Jezus toe: ‘al wat gij gedaan hebt voor één van deze geringste van mijn broeders, hebt gij voor Mij gedaan’. Dit betekent dat liefde en barmhartigheid niet zo maar gaven zijn waarvan we zelf mogen genieten. Neen, het zijn diepmenselijke gaven én tegelijk opgaven!
Deze opgaven kunnen vreugdevolle gaven worden wanneer wij meeleven met de pijn en het verdriet van anderen. Om de vreugde van de liefde en barmhartigheid te kunnen ervaren vraagt Christus van ons om barmhartigheid voor anderen. Volgens het evangelie hebben alle mensen op ene of andere manier die capaciteit: ‘alle volken zullen vóór Hem bijeengebracht worden’, lezen we. Liefde en barmhartigheid behoren tot ons diepste menszijn, maar doorheen het leven raken ze soms wat vergeten. Jezus nodigt ons uit om deze twee diep menselijke capaciteiten voorop te plaatsten in ons leven. En Hij stelt dat wat we voor anderen doen, we ook voor Hem dien. Zo erkennen wij in elke mens het beeld van God.
Hier in Duffel kennen we goed de inspirerende figuur van heilige Martinus van Tours. Hij leefde lang geleden, maar de liefde en barmhartigheid die hij beleefde brengt hem naderbij. Martinus was de zoon van een romeinse officier en kende een korte carrière in het leger. Later werd hij monnik en bisschop met veel aandacht voor de armen. Op het eerste zicht zouden we van een soldaat standvastigheid, discipline, moed en een zekere hardheid verwachten. Dat is ook zo! Maar als ik met mijn kameraden bel die op dit moment als legeraalmoezeniers aan het front in Oekraïne werken, dan spreken ze over andere prioriteiten, namelijk over liefde en menselijkheid. Volgens die legeraalmoezeniers bestaat de grootste strijd aan het front erin om liefde en menselijkheid blijven voorop te stellen. Dat was zeker wat Sint-Martinus deed. U kent wel het verhaal: tijdens een koude winternacht, op de weg naar huis, zag Martinus vanop zijn paard een man zonder jas en schoenen die zat te bedelen in sneeuw. Martinus stapte van zijn paard af en sneed zijn soldatenmantel in twee stukken. Hij gaf de helft van zijn mantel aan die arme man tegen de kou. De volgende nacht droomde Martinus over Jezus die in koude winternacht met de helft van zijn mantel gekleed was. Ondanks het risico voor zijn eigen leven - want het was een koude nacht - en ondanks alles wat hij als soldaat meegemaakt had, bleef Martinus niet onverschillig tegenover de pijn en het verdriet van de ander. Hij koos bewust voor liefde en barmhartigheid.
Mag deze oproep van Jezus ook voor ons vandaag krachtig klinken! Mag de heilige Martinus ons allemaal inspireren om liefde, barmhartigheid en menselijkheid steeds weer voorop te houden.
Comments